Cuenca - Alausi - Riobamba

28 mei; Back on track.

Na 4 weken Cuenca en voorbereidingen maken voor Peru (er moet veel uitgezocht worden qua vervoer, locatie, overnachtingen etc., (gelukkig hebben we onze laptops bij ons) krijgen we weer de kriebels.

We hebben de bus naar Alausi genomen (173 km ten noorden van Cuenca). Een beetje een omweg misschien, maar we hadden al een appartement in Cuenca geboekt voor 4 weken toen we hoorden dat je El Nariz de Diablo niet kon overslaan. Ook Riobamba wilden we zien vanwege de Chimborazo (een van de hoogste bergen/vulkanen in ZA (6310 m).
Hoewel we erg opzagen tegen een busreis van 4 uur met gesjouw van 3 zware koffers viel het reuze mee. Wel was er even paniek bij het busstation (we waren er al 2x geweest om te vragen hoe laat we er precies moesten zijn en of de koffers mee konden), waren we precies op tijd, bleek die niet meer te gaan! Pfff, gelukkig na veel navraag konden we met een andere bus mee.

ALAUSI is een beetje slaperig indianen dorpje en is eigenlijk alleen bekend om z'n toeristentreintje die je langs de Nariz del Diablo rijdt naar Simbambe. Eind negentiende eeuw werd begonnen met de treinrails aan te leggen tussen Quito en Guayaquil. Echter de steile rotswand bij de Nariz del Diablo vormde een groot obstakel. De oplossing was om de trein zigzaggend langs de rotswand te laten rijden. Het aanleggen van de treinrails heeft veel doden tot gevolg gehad, er moest onder barre omstandigheden gewerkt worden (448 km lang). We zijn er nog niet uit of de doden vooral gevallen zijn bij het aanleggen van de zigzag lijn en dat het daarom de Nariz del Diablo (neus van de duivel heet). Er is gelukkig wel jarenlang gebruik van gemaakt, maar na het aanleggen en verbeteren van de wegen verloederden de treinen en de sporen. Het is iig een prachtige tour, beetje te toeristisch maar wel heel leuk om gedaan te hebben. Na nog 1 nacht doorgebracht te hebben in Alausi, hebben we de volgende dag de taxi naar RIOBAMBA genomen. We hadden er mooiere natuur verwacht en hadden onszelf verwend met een wat duurdere kamer in een hacienda waar we dachten te kunnen paardrijden op weg naar de CHIMBORAZO. Helaas, misleidende foto's bij de boeking :-( De kamer was wel heerlijk en het centrum van de stad zeker de moeite waard.

Volgende dag dus maar een taxi genomen naar de CHIMBORAZO (6.300 Mtr). De taxi kon ons brengen tot 4500 mtr. Spectaculair! Wat een mooie tocht, tientallen alpacas en sneeuw als kers op de taart!
Wel kregen we last van het hoogteverschil, dus we konden niet verder klimmen. SIMON BOLIVAR kreeg er een delirium en schreef er een boek over (hij haalde de top niet), ook Alexander VON HUMBOLDT probeerde de top te halen maar lukte het niet. Met alle moderne middelen is de berg nu wel te beklimmen, maar er zijn toch een aantal gedenktekens van doden geplaatst. De Chimborazo was een van onze hoogtepunten, misschien ook omdat we er veel over gelezen hadden.
Nog een nachtje in onze heerlijke hacienda kamer en dan weer een 9 uur lange bustocht naar Loja (helemaal naar het zuiden). Daar hebben we weer een appartement gehuurd voor 3 weken.