ARGENTINIE, MENDOZA (1)

Voordat we de nachtbus opstappen eten we eerst nog in het hotel. De reviews over de busmaatschappij CATA zijn verschillend. Sommigen zeggen dat ze prima ‘aan boord’ hebben gegeten. Anderen zeggen niets gehad te hebben en anderen weer dat ze alleen wat koekjes kregen.

Enfin, we nemen de taxi naar de terminal van Retiro, we zijn gewaarschuwd, het kan er creepy zijn. Het is inderdaad geen prettige terminal en Reinout met z’n lengte en blond/grijze haar wordt af en toe lastig gevallen door bedelaars, maar het valt mee. De bus ziet er goed uit. Giga stoelen, het soort die je weleens op een treinstation of in hallen ziet staan, ze lijken op massagestoelen. We konden ze in semi ligstand zetten en hadden ons eigen video schermpje. We kregen dekentjes van de ‘stewardes’ die ons met alle egards behandelt, koffie, thee, wijntje, zeg het maar.
Na een half uurtje vraagt ze of we willen dineren….shoot! Nee dus, want dat hadden we voor de zekerheid al gedaan. Het bleek een prima ‘vliegtuigmaaltijd’ te zijn.

Helaas was het een nachtbus dus konden we alleen de volgende ochtend wat van het uitzicht genieten. Het ontbijt was overigens niet veel, zoals in de reviews stond, wat koekjes, zoutjes en koffie. Maar prima.